احساس ناامنی چگونه به نظر می‌رسد؟

ناامنی مسئله‌ای است که افراد را در هر سن، جنسیت و پیشینه تحت تاثیر قرار می‌دهد، اگرچه بسیاری از افراد برای پنهان کردن علائم خود تلاش زیادی می‌کنند.

بسته به فرد و موقعیت، ممکن است مانند احساسات ناخواسته مانند خشم، شرم، گناه، غم، اضطراب و بلاتکلیفی به نظر برسد.

این احساسات بر اساس شرایط ممکن است ثابت باشند یا اغلب تغییر کنند.

افراد مبتلا به ناامنی می‌توانند تغییرات شدیدی در روابط خود نشان دهند.

آنها ممکن است کاملاً شیفته کسی باشند که به تازگی ملاقات کرده‌اند، اما در روزهای بعد این شیفتگی از بین برود.

از طرف دیگر، آن‌ها می‌توانند دوره‌های طولانی نارضایتی را در یک رابطه تحمل کنند، به این امید که اوضاع بهبود یابد یا از اینکه در صورت پایان رابطه چه اتفاقی می‌افتد می‌ترسند.

ناامنی همچنین می‌تواند باعث شود که فرد از ترس قضاوت به فردی اهمال‌گر، غیرقابل اعتماد و کسی که تمایلی به انجام فعالیت‌های جدید ندارد یا نمی‌خواهد در اطراف افراد جدید قرار بگیرد تبدیل شود.

به دلیل انعطاف پذیری پایین، آنها باور ندارند که بتوانند حتی کوچکترین انتقادی را تحمل کنند.

چه عواملی باعث احساس ناامنی می‌شود؟

دو عاملی که مستقیماً با احساس ناامنی مرتبط هستند عبارتند از: وابستگی و روان رنجوری.

همانطور که فرد به افراد دیگر یا روابط وابسته می‌شود، با درک احساس خطر در پایان رابطه، ناامنی آنها افزایش می‌یابد.

افراد مبتلا به روان رنجورخویی بالا ویژگی‌های بسیاری را گزارش می‌کنند که بر امنیت تأثیر منفی می‌گذارند، مانند اضطراب، غم، احساس گناه و بی‌ثباتی.

ناامنی همچنین می تواند ناشی از این عوامل باشد:

• عملکرد تحصیلی ضعیف
• تجربیات زندگی بسیار پر استرس
• روابط سمی یا مشکل‌دار
• مشکلات مزمن پزشکی مانند سرطان یا دردهای مزمن
• مشکلات سلامت روان

مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی با ناامنی رابطه دو طرفه دارند.

اختلالات شخصیت مانند اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت خودشیفته نیز با ناامنی ارتباط دارند.

چگونه با احساس ناامنی مقابله کنیم؟

مانند سایر شرایط روانی، می‌توان با ترکیبی از تکنیک‌های درمانی و سبک زندگی با ناامنی مبارزه کرد.

همه درمان‌ها به زمان و صبر نیاز دارند، بنابراین افراد باید مایل به ادامه درمان در درازمدت باشند تا نتایج پایدار را ببینند.

چند راه خوب برای مقابله با ناامنی عبارتند از:

1. نقش ناامنی را در زندگی روزمره تصدیق کنید.

ممکن است احساس کنید که مشکل فقط در زمان خاصی وجود دارد یا اینکه به هیچ وجه زندگی شما را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

این دیدگاه‌ها می‌توانند درست باشند، اما بسیار ارزشمند است که نگاهی صادقانه به زندگی خود بیندازید و از خود بپرسید که چگونه ناامنی بر مدرسه، کار، اعتماد، ارتباطات، عزت نفس و سلامت روان شما تأثیر گذاشته است.

2. به طور کامل منبع ناامنی را ارزیابی کنید.

وقتی افراد ناامن هستند، ممکن است احساس شود که مسائل، موقعیت‌ها و افراد بیرونی باعث ایجاد مشکلات می‌شوند.

مطمئناً نیروهای بیرونی در ناامنی نقش دارند، اما رسیدگی به این مشکل به عهده خود فرد است.

همانطور که ناامنی ناشی از تجربیات زندگی گذشته، مسائل مربوط به سلامت روان یا روابط فعلی افزایش می‌یابد.

حتماً تلاش کنید که منبع اصلی ناامنی را پیدا کنید.

3. آشکارا نگرانی‌های ناامنی را در میان بگذارید.

ناامنی باعث می‌شود افراد نسبت به روابط نامطمئن باشند.

بنابراین به اندازه کافی احساس راحتی نمی‌کنند تا تجربیات و احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.

اما این رویکرد تنها باعث انزوا و شرم می‌شود، رویکرد مخالفی را اتخاذ کنید.

با صحبت با حامیان قابل اعتماد در مورد آنچه که تحمل می‌کنید و آنچه که آنها می‌توانند برای کمک به شما انجام دهند.

مطمئن شوید که انتظارات خود را واقع‌بینانه نگه دارید.

ناامنی خود را به عزیزان خود، ارائه دهنده سلامت روان و ارائه دهنده سلامت جسمی بیان کنید.

4. روی نکات مثبت تمرکز کنید.

نحوه صحبت شما با خود و نگاهی که به دنیا دارید، تاثیر زیادی بر ناامنی شما خواهد داشت.

افرادی که با خود مثبت‌تر صحبت می‌کنند، خودگفتاری منفی خود را به چالش می‌کشند، روی آینده متمرکز می‌مانند و چیزهای خوبی در دنیای اطراف خود پیدا می‌کنند، مطمئن‌تر و راحت‌تر هستند.

اینها ممکن است در ابتدا خوش‌بینانه به نظر برسند، اما در دراز مدت نتیجه می‌دهند.

5. مراقب سلامت جسمانی خود باشید.

ورزش، خواب خوب و خوردن غذاهای سالم‌تر به کاهش علائم سلامت روان و بهبود عزت نفس کمک می‌کند.

وقتی افراد از نظر جسمی سالم‌تر هستند، از نظر روانی نیز سالم‌تر هستند.

بنابراین با تغییرات کوچک شروع کنید و به مرور زمان ثبات خود را ایجاد کنید.

6. محدودیت‌های خود را بپذیرید و تفاوت‌های خود را جشن بگیرید.

تغییر خوب است و حرکت در مسیرهای جدید می تواند به افراد کمک کند تا کارهای بزرگی را انجام دهند.

مشکلات زمانی به وجود می‌آیند که مردم به تغییر غیرقابل تغییر توجه کنند.

آنچه را که نمی‌توانید تغییر دهید بپذیرید و با ناامنی‌های خود به آرامش برسید.

راه‌هایی برای در آغوش گرفتن چیزهایی که باعث ناراحتی شما می‌شود پیدا کنید.

7. مراقبت حرفه‌ای را دنبال کنید.

شما سعی نمی کنید خودتان استخوان شکسته خود را درست کنید یا کیسه صفرا خود را بردارید، بنابراین اگر ناامنی‌هایتان نیاز به مراقبت حرفه‌ای دارند، سعی نکنید آنها را خودتان برطرف کنید.

درمانگران می‌توانند مؤثرترین و کارآمدترین شکل درمان را برای ایجاد دوره‌های طولانی رفاه و امنیت ارائه دهند.